سحر
سحر در لغت به معناى خدعه و نیرنگ می باشد، و همچنین گفتار ، نوشتار ، رُقیه یا هر عملى که در بدن، قلب یا عقل فرد سحر شده تأثیر بگذارد ؛ بدون آنکه ساحر با آن شخص تماس پیدا کند. سحر ممکن است موجب قتل، بیماری، جدایى میان زن و شوهر، کینه و دشمنی میان آن دو یا پیدایى محبت شخصى به دیگرى گردد. عمل سحر حرام میباشد، و کسی که شفارش میدهد و آن ساحر هردو دچار کارما (بازگشت عمل) و تاثیرات منفی این عمل میشود و اکثر اوقات ضربات جبران ناپذیری و سفارش دهنده و ساحر وارد میشود.
برای اینکه شخص بخواهد هدفی را دنبال کند این که از طریق سحر و جادو و طلسم اقدام کند این کار شرعاً حرام میباشد و هیچ فایدهای برای سفارش دهنده آن شخص ندارد بلکه بعد از انجام سحر شخص باید منتظر آثار منفی و گاها جبران ناپذیر این عمل باشد.این گونه موارد نظم طبیعی انرژی ها را به هم می ریزد و کسی که این کار را انجام می دهد و کسی که سفارش این کار را به ساحر می دهد کارمای سنگین و بازگشت عمل سنگینی را بابت این تغییر انرژی باید بپردازد، بسیاری از افراد آگاهی ندارند و حقیقت و سیرت این عمل را نمی دانند زیرا اگر می دانستند هیچ گاه به هیچ قیمتی اقدام به این کار نمی کردند.
سحر از نظر قرآن به دو بخش تقسيم مي شود:
1- آنجا که مقصود از آن فريفتن و تردستي و شعبده و چشم بندي است و حقيقتي ندارد چنان که مي خوانيم:
«… فإذا حِبالُهُم و عِصيَّهُم يُخيّلُ إليه مِن سحرِهم أَنَّها تَسعي»
«ريسمان ها و عصاهاي جادوگران زمان موسي در اثر سحر، خيال مي شد که حرکت مي کنند»
و در آيه ديگر آمده است:
«فَلمّا أَلقوا سَحَروا أَعيُنَ الناسِ و استرهَبوهُم»
«هنگامي که ريسمان ها را انداختند چشم هاي مردم را سحر کردند و آنها را ارعاب نمودند»
از اين آيات روشن مي شود که سحر داراي حقيقتي نيست،که بتواند در اشيا تصرفي کند و اثري بگذارد بلکه اين تردستي و چشم بندي ساحران است که آن چنان جلوه مي دهد.
2- در قرآن آياتي داريم که ميرساند يک نوع از سحر و واقعيت دارد چنان که مي خوانيم:
«فَقالَ إِن هذا إلا سحرٌ يُؤثرُ»
«اين نيست جز سحر جالب»
در این مورد از این آيه در مي يابيم يک نوع سحر مؤثر که به راستي روي اشيا نيز اثر مي گذارد وجود دارد.
امام علی عليه السلام در این زمینه میفرماید: «مَن تَعلم شيئاً مِن السحرِ قليلاً أو کثيراً فَقد کَفَرَ و کان آخِرَ عهدِهِ بِربهِ»
«کسي که سحر بياموزد کم يا زياد کافر شده است و رابطه او با خداوند به کلي قطع مي شود»
در این زمینه روایتی است از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم ـ فرموده است: «کسي که نزد ساحر يا کاهن يا دروغگويي برود در حالي که آنچه را که مي گويند، تصديق کننده باشد به تمام کتابهاي آسماني که خدا فرستاده کافر شده است»
و همچنین در ادامه قال رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم : «ساحِرُ المُسلمينَ يُقتَلُ و ساحرُ الکفارِ لا يُقتلُ قيل يا رسولَ اللهِ ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و لِمَ لا يُقتلُ ساحرُ الکفارِ قال لأَنَّ الکُفرَ أعظمُ مِن السحرِ و لأَنَّ السحرَ و الشرکَ مقرونانِ»
پيامبر خدا فرمود: «ساحر مسلمان بايد کشته شود و ساحر کافر کشته نمي شود. کسي عرض کرد چرا ساحر کافر نبايد کشته شود؟ فرمود، براي اين که کفر از سحر عظيم تر است و سحر و شرک باهمند يعني جايي که کافر غير حربي به سبب کفرش کشته نشود به طريق اولي براي سحر کشته نمي شود. چون کفر از سحر بزرگتر است و مسلمان ساحر کشته مي شود چون به شرک نزديک شده است».
برای کسب اطلاعات بیشتر و همچنین بررسی ریشه مشکلات متافیزیکی و بررسی وجود سحر و طلسم با علم جفر میتوانید از طریق شماره درج شده در سایت با استاد طباطبایی تماس بگیرید.